Ενα μπεκατσοκυνήγι που μετατράπηκε σε εφιάλτη ήταν αυτό που έζησαν οι τέσσερις φίλοι από τη Σύρο στα Ιωάννινα... Ο Κώστας Αλαφούζος, ο Παναγιώτης Ψαρρός, ο Σπύρος Νικολούτσος και ο Κώστας Παράσχης ξεκίνησαν το πρωί της 9ης Δεκεμβρίου για τον κυνηγότοπο στο Δελβινάκι του Νομού Ιωαννίνων.
Το κυνήγι δεν εξελίχθηκε όπως τα υπόλοιπα κυνήγια των τελευταίων ημερών, αλλά ευτυχώς είχε αίσιο τέλος. Η παρέα χωρίστηκε στα δύο, με τον Κώστα Αλαφούζο και τον Παναγιώτη Ψαρρό να επιλέγουν να ψάξουν χαμηλά και τον Σπύρο Νικολούτσο και τον Κώστα Παράσχη πιο ψηλά στην ίδια πλαγιά.
Σε ένα πονηρό και πυκνό κομμάτι της πλαγιάς που συνήθως φιλοξενεί μπεκάτσες ο Κώστας Αλαφούζος και ο Παναγιώτης Ψαρρός συμφώνησαν να το ψάξουν καλά, όμως οι σκύλοι τους δεν είχαν την ίδια άποψη αφού δεν πήγαν όσο μακριά θα ήθελαν, και έτσι ο Παναγιώτης μπήκε στο πυκνό μαζί με τα σκυλιά για να μπορέσουν να ψάξουν όλα τα πονηρά σημεία.
Η επιμονή τους τελικά ανταμείφθηκε αφού οι σκύλοι κατάφεραν να βγάλουν μία μπεκάτσα η οποία πέταξε χαμηλά με κατεύθυνση προς τον Κώστα. Ο Παναγιώτης ρίχνει μια μπηχτή τουφεκιά που πέφτει όμως πάνω στον ανυποψίαστο Κώστα.
Η τουφεκιά άνοιξε και τα σκάγια απλώθηκαν σχεδόν σε όλο το σώμα του Κώστα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η απόσταση που χώριζε τους δύο φίλους ήταν περίπου 25 μέτρα, χωρίς όμως να βλέπει ο ένας τον άλλον.
«Στην αρχή δεν κατάλαβα τι έγινε», μας εξομολογείται ο Κώστας και συνεχίζει: «ένιωσα τα σκάγια να χτυπούν, μετά ένιωσα το κάψιμο και η μυρωδιά του αίματος με αναστάτωσε.
Παρ’ όλα αυτά δεν θεώρησα ότι έγινε κάτι πολύ σοβαρό. Ο Παναγιώτης όταν με είδε, του κόπηκαν τα πόδια. Είδε το μάτι μου πρησμένο, το οποίο ώρα με την ώρα έκλεινε περισσότερο. Γρήγορα του λέω, Πάμε στο Ιατρικό Κέντρο του Δελβινακίου.
Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε τα σκυλιά και λίγο αργότερα φτάσαμε στο αυτοκίνητο, το οποίο ήταν αρκετά μακριά από το σημείο που έγινε το ατύχημα. Όμως ο Παναγιώτης ήταν ταραγμένος και δεν μπορούσε να πιστέψει το τι έγινε και πάνω στην ταραχή του δεν μπορούσε να βρει τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Τελικά τα βρήκε και ξεκινήσαμε για το Δελβινάκι. Στη διαδρομή ο Παναγιώτης ένιωσε μεγάλη παγωμάρα και δεν μπορούσε να συνεχίσει.
Τελικά φθάσαμε στο Ιατρικό Κέντρο Δελβινακίου. Εκεί μας είπαν ότι πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο των Ιωαννίνων, αλλά το ασθενοφόρο θα αργούσε να έρθει επειδή είχε συμβεί ένα ατύχημα και έτσι ξεκινήσαμε μόνοι μας.
Σκάγια στο μάτι!
Στο Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων οι γιατροί διέγνωσαν ότι δύο σκάγια βρέθηκαν πίσω από τον δεξιό βολβό του ματιού και από καθαρή τύχη γλίτωσα το μάτι μου και δεν προξένησαν κάποιο πρόβλημα με την όρασή μου.
Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα μας, αυτό πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ώστε να το διαχειριστούμε.
Πρέπει να παίρνουμε τα μέτρα προφύλαξης και να χρησιμοποιούμε τα ειδικά γυαλιά που προστατεύουν τα μάτια ακόμη και από τα κλαδιά. Γυαλιά είχα, αλλά έλεγα ότι δεν χρειάζεται να τα τα φορέσω.
Αν τα είχα φορέσει, θα είχα αποφύγει τα δύο σκάγια που έχουν βρεθεί πίσω από τον δεξιό βολβό του ματιού μου.
Αμέσως ήρθε και η Ασφάλεια και οδήγησε τον Παναγιώτη στο αστυνομικό τμήμα Δελβινακίου, ενώ την επόμενη ημέρα οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, πήρε ημερομηνία για τακτική δικάσιμο και αφέθηκε ελεύθερος. Αυτό που αποκομίζει κάποιος μετά από ένα τέτοιο συμβάν είναι οι αξίες τις κυνηγετικής οικογένειας, και όχι μόνο.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω αρχικά τον καλό μου φίλο Θανάση Βοδινό από το Δελβινάκι, όπως και την κυνηγετική μου παρέα τον Σπύρο Νικολούτσο, τον Κώστα Παράσχη, τον Παναγιώτη Ψάρρο και τον Χρήστο Κορομάντζο που ήταν δίπλα μου από
τα πρώτα λεπτά στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων.
Ενα «ευχαριστώ» και στα παιδιά από το Α. Τ. Δελβινακίου για την επαγγελματική όσο και ανθρώπινη αντιμετώπιση του συμβάντος.
Όσον αφορά την εισαγωγή και τη νοσηλεία μου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων στην Οφθαλμολογική Κλινική για 7 ημέρες, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλο το προσωπικό, από τους νοσηλευτές μέχρι τον Διευθυντή, τον κ. Γ. Κίτσο, και να τους συγχαρώ για το έργο τους.
Εύχομαι Χρόνια Πολλά σε όλους, καλές γιορτές και λιγότερα ατυχή κυνηγετικά περιστατικά για το 2016!!
Και να θυμόμαστε ότι το κυνήγι είναι και θα είναι «μια μαγεία... μια μαγεία κάπου στο πουθενά...»
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΡΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΡΗΣ
Αναδημοσίευση από ihunt.gr