Δυστυχώς, στην πατρίδα μας ο κυνηγός για να ασκήσει την δραστηριότητα αυτή, θα πρέπει να αυτοσχεδιάζει και να ψάχνει μόνος του τον τρόπο με το οποίο θα μάθει τους κανόνες και τα μυστικά αυτής της όμορφης ανθρώπινης ενασχόλησης.
Η έλλειψη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, η καθημερινή αρνητική προπαγάνδα κάποιων ΜΚΟ για καθαρά ίδια οικονομικά οφέλη τους, σε συνδυασμό με την αδιαφορία της πολιτείας, αποθαρρύνουν και απωθούν τους νέους ανθρώπους από το κυνήγι. Δυστυχώς, οι περισσότεροι νέοι παρασύρονται και μένουν μακριά από το κυνηγετικό ενδιαφέρον και όσοι κατορθώσουν να ξεφύγουν συναντούν αρκετές δυσκολίες προσαρμογής.
Απευθυνόμενος, λοιπόν, στα νέα παιδιά, θα ήθελα να τους διαβεβαιώσω ότι το κυνήγι αποτελεί ανέκαθεν μέσο με το οποίο ο άνθρωπος αποκτά ανεκτίμητης αξίας οφέλη από την άγρια πανίδα. Ο άνθρωπος αν και άρχισε να ασχολείται με την γεωργία και την κτηνοτροφία πριν δώδεκα χιλιετίες περίπου, ποτέ δεν έπαψε να είναι κυνηγός.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ μιας σκηνής κυνηγίου ελαφιού που ζωγράφιζε ο παλαιολιθικός άνθρωπος στη σπηλιά και ενός σύγχρονου κυνηγετικού πίνακα δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά. Είναι σαφές ότι σήμερα ο νέος έχει την πολυτέλεια να ανατρέξει στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, ούτως ώστε να αποκτήσει απαραίτητες γνώσεις για το κυνήγι που θα του δίνουν την δυνατότητα να αποφασίσει ο ίδιος τις επιλογές του.
Το κυνήγι δεν είναι μόνον η κάρπωση του θηράματος και κατεπέκταση η τροφή. Τα οφέλη είναι πάρα πολλά και διαχρονικά. Αυτό που αλλάζει είναι η σειρά αξιολόγησης που καταλαμβάνουν τα οφέλη ανάλογα με την εξέλιξη του ανθρώπου. Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος από την ώρα που εμφανίζεται στη Γη η πρώτη δραστηριότητα που εφαρμόζει, είναι το κυνήγι.
Μέσα από το κυνήγι εξασφάλισε την τροφή του με πρωτεΐνες και μπόρεσε να επιβιώσει, να αναπτυχθεί και να φτάσει στο σήμερα. Όμως για να ανταγωνισθεί το θήραμα που πλεονεκτούσε σε φυσικές δυνάμεις έναντι του ανθρώπου, θα έπρεπε να βρεί τρόπους που θα ελαχιστοποιούσε την διαφορά αυτή. Έτσι λοιπόν χρησιμοποίησε με απόλυτη επιτυχία το μεγάλο όπλο που του χάρισε ο Θεός, το νου, έθεσε σε λειτουργία όλες τις αισθήσεις του και βέβαια προέβη στην άσκηση του σώματος για να πετύχει αποτελεσματικότερα τον στόχο του. Επειδή η τροφή ήταν το πρωταρχικό στοιχείο ανάγκασε τον άνθρωπο να αποκτήσει σοβαρές οικολογικές γνώσεις , διερευνώντας ολοένα και περισσότερο τις σχέσεις των έμβιων οργανισμών, τόσο μεταξύ τους όσο και με το περιβάλλον στο οποίο ζούσαν και αναπτύσσονταν.
Παράλληλα, απέκτησε αξιόλογες γνώσεις για τον τρόπο κυνηγίου κάθε θηρεύσιμου είδους, εντοπίζοντας ολοένα και περισσότερο τις αδυναμίες αλλά και τις ικανότητες του κάθε θηράματος, ώστε να καταλήξει ευκολότερα στην κάρπωση. Για τον σκοπό αυτόν μάλιστα, εξέλιξε, σε βάθος χρόνου, την αποδοτική εκπαίδευση και θηρευτική αξιοποίηση του σκύλου, μέθοδο που εξακολουθεί μέχρι σήμερα να αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο για την διεξαγωγή της κυνηγετικής δραστηριότητας.
Το αποτέλεσμα ήταν, με το πέρασμα των χρόνων, να αποκτήσει ο κυνηγός τεράστιο όγκο γνώσεων σχετικά με την θηραματική οικολογία, την κυνηγεσία (αγωγή του σκύλου) και την κυνολογία. Ο μεγάλος βαθμός δυσκολίας στην κάρπωση των μεγάλων θηραμάτων ανάγκασε τους κυνηγούς να δημιουργούν ομάδες για αποτελεσματικότερο τρόπο θήρευσης τους. Για να έχει αποτελεσματικότητα μια ομάδα κυνηγών, όμως, χρειάζεται άψογη συνεργασία μεταξύ των μελών της, αλληλοσεβασμό, υπακοή, πειθαρχία και πιστή τήρηση όχι μόνο των θεσμοθετημένων αλλά και των άγραφων κανόνων που διέπουν τη δραστηριότητα του κυνηγίου.
Η έκφραση ότι «μια κυνηγετική ομάδα είναι σαν ένα μικρό σχολείο», δεν αποτελεί υπερβολή. Η ομάδα είναι σχολείο που προσφέρει τεράστιες γνώσεις και εμπειρίες στα μέλη της, ιδίως όταν αυτά έχουν την τύχη να μυηθούν από σωστούς δασκάλους. Αν εξετάσει κανείς τα μέλη μιας κυνηγετικής ομάδας μεγάλων θηραμάτων, θα διαπιστώσει κατά κανόνα κάτι εντελώς ασυνήθιστο για όλες τις λοιπές οργανωμένες κοινωνικές δραστηριότητες, δηλαδή μια μεγάλη διαφορετικότητα μεταξύ των μελών της ομάδας σε ότι αφορά το επάγγελμα, την κοινωνική θέση και τις γραμματικές τους γνώσεις, χωρίς αυτό να επιδρά στο ελάχιστο στη συνεκτικότητα και αποτελεσματικότητά της. Εδώ δημιουργούνται εύκολα σχέσεις αποδοτικής συνεργασίας και καλλιεργείται το αίσθημα της φιλίας, της αγάπης και του αλληλοσεβασμού σε υπέρτατο βαθμό, δείχνοντας έτσι την ιδιαίτερη κοινωνική διάσταση της κυνηγετικής δραστηριότητας, ως άριστης ενοποιητικής και εξισωτικής διαδικασίας που υλοποιείται με την επικέντρωση όλων στην από κοινού επίτευξη ενός απτού και πρακτικού ομαδικού στόχου. Αυτό το σχολείο μπορεί να εγγυηθεί στον νέο άνθρωπο την εξασφάλιση των στοιχείων εκείνων που θα τον θωρακίσουν και θα τον βοηθήσουν να ανταπεξέλθει τις δυσκολίες της ζωής με μεγαλύτερη ευκολία.
Άρθρο του Δημήτρη Ευμοιρίδη, μέλους του ΔΣ της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας Θράκης και συγγραφέας του βιβλίου το «Κυνήγι του αγριόχοιρου στην Ελλάδα». «Το κυνήγι του αγριόχοιρου στην Ελλάδα» (ISBN 978-960-93-4088-5) κυκλοφόρησε στις 25-05-2012 και κοστίζει 15Ευρώ. Μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες ή ακόμη και να το αγοράσετε, συμπληρώνοντας τη φόρμα ενδιαφέροντος, στην ιστοσελίδα του βιβλίου http://www.devmiridis.gr